Cukrzyca jest jedną z najbardziej kosztownych chorób w odniesieniu do wymiaru czysto ludzkiego, jaki i ekonomicznego. Obecnie szacuje się, że liczba osób chorych na cukrzycę na świecie wynosi ponad 240 milionów i gwałtownie rośnie. Ostatnie analizy szacunkowe wykazały, że w Polsce na cukrzycę choruje ponad 2,5 milionów ludzi, czyli około 6 % populacji.

Cukrzyca jest najczęstszą przyczyną dysfunkcji nerek, ślepoty u osób dorosłych, zniszczenia systemu nerwowego i amputacji kończyn dolnych. Jest głównym czynnikiem ryzyka dla chorób serca, wylewu krwi do mózgu i wad wrodzonych u nowonarodzonych dzieci.

Leczenie cukrzycy stanowi niezwykle trudny i złożony problem. Narastająca liczba chorych, mnogość i różnorodność zagadnień medycznych, organizacyjnych czy społecznych wymagają skoordynowanej i kompleksowej interwencji terapeutycznej. Istnieje obecnie tendencja do wprowadzenia w jak najszerszym zakresie leczenia ambulatoryjnego, unikania bardzo kosztownych hospitalizacji. W wielu krajach tworzy się oddziały dzienne nie tylko dla chorych z powikłaniami cukrzycy, chorych z niewyrównaniem metabolicznym, ale również ze świeżo rozpoznaną cukrzycą typu 1 i typu 2.

Celem niniejszego projektu było opracowanie MODELOWEGO CENTRUM LECZENIA CUKRZYCY, w którym zostały zintegrowane nowatorskie, efektywne systemy, przeznaczone do technicznego wspomagania monitorowania stanu pacjenta, jego leczenia, edukacji i prowadzenia badań przesiewowych retinopartii cukrzycowej.

Struktura